namiętny

namiętny
namiętny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, namiętnyni {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'charakteryzujący się gwałtownością uczuć, emocji, reakcji itp.; też: świadczący o tym; gorący, ognisty, płomienny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Namiętne przemówienie, wystąpienie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pełen zmysłowości, podniecający, erotyczny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Namiętny pocałunek, dotyk. Namiętna kobieta, kochanka. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mający jakąś pasję, nałóg; zapalony, zawzięty, zapamiętały': {{/stl_7}}{{stl_10}}Namiętny podróżnik, palacz, wędkarz, kolekcjoner. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • namiętny — namiętnyni 1. «odznaczający się gwałtownością uczuć, będący ich wyrazem; gwałtowny, bardzo silny» Namiętny gniew, płacz, protest. Namiętne słowa. Namiętna wypowiedź. 2. «erotyczny, zmysłowy, podniecający, wywołujący pożądanie» Namiętne pocałunki …   Słownik języka polskiego

  • żarliwy — żarliwywi, żarliwywszy 1. «oddający się czemuś z wielkim zapałem, przejęciem, z gorliwością; namiętny, zapalony, gorliwy» Żarliwy wielbiciel, obrońca. Żarliwi zwolennicy, wyznawcy. 2. «świadczący o czyimś zapale, przejęciu się czymś; namiętny»… …   Słownik języka polskiego

  • Стерн, Анатоль — Анатоль Стерн (польск. Anatol Stern; 24 октября 1899, Варшава 19 октября 1968, там же) польский поэт, прозаик, литературный и кинокритик, сценарист и переводчик. Вместе с Бруно Ясеньски является автором манифеста польского футуризма Nuż w… …   Википедия

  • biblioman — m IV, DB. a, Ms. bibliomannie; lm M. ni, DB. ów «namiętny miłośnik, kolekcjoner książek; bibliofil» Gromadzić książki z namiętnością bibliomana. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… …   Słownik języka polskiego

  • gorącokrwisty — gorącokrwistyiści «o koniach (głównie o wierzchowcach): będący rasy szlachetnej; o rasach końskich: szlachetny» Gorącokrwisty arab. przen. «o ludziach: krewki, popędliwy, zapalczywy, namiętny» …   Słownik języka polskiego

  • gorący — gorącyrętszy 1. «mający wysoką temperaturę, bardzo ciepły; silnie nagrzany, rozpalony, upalny, skwarny; silnie grzejący, ogrzewający, prażący» Gorący dzień, gorące lato. Gorące powietrze, słońce. Gorący garnek, piec. Gorące żelazko. Gorąca kawa,… …   Słownik języka polskiego

  • gracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek biorący udział w grze towarzyskiej, sportowej, hazardowej» Dobry, doskonały gracz w kręgle, w szachy, w piłkę nożną. Nałogowy, namiętny gracz karciany. Gracze klubu „Spójnia . przen. «o kimś… …   Słownik języka polskiego

  • gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… …   Słownik języka polskiego

  • hazardzista — m odm. jak ż IV, CMs. hazardzistaiście; lm M. hazardzistaiści, DB. hazardzistatów «człowiek uprawiający hazard; hazardowy gracz» Namiętny, zapalony hazardzista. Emocje, zaciętość hazardzisty …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”